Pompy ciepła – tanie ogrzewanie

Pompy cieplne przynależą do urządzeń, które czerpią energię pochodzącą ze środowiska naturalnego. Wymuszają ruch ciepła z gruntu, powietrza albo wody. Pełen proces ogrzewania budynku przebiega więc w stosunkowo nieskomplikowany sposób. Pompy grzewcze posiadają rozległe zastosowanie w domach jednorodzinnych, klimatyzacji pomieszczeń, chłodnictwie, przemyśle spożywczym, nagrzewaniu budynków oraz ocieplaniu wody do codziennego użytku. Dzisiaj są najbardziej zaawansowanymi urządzeniami mieszającymi funkcję ocieplania i ochładzania.

Pompy ciepła – zasada działania i typy

Pompy cieplne uzyskują energię m. in. z wiatru, opadów, a nawet fal morskich oraz przemieszczają ją do zespołu grzewczego lokalu, przykładowo. ogrzewania podłogowego. Klasyfikuje się je biorąc pod uwagę dwa fundamentalne kryteria: typ dolnego źródła ciepła oraz system podwyższania temperatury oraz ciśnienia. Pompy cieplne, które pozyskują energię z dolnego źródła ciepła rozróżnia się na: powietrzno – wodne, wodno – wodne, solankowo – wodne oraz pompy korzystające z odparowywania bezpośredniego oraz wody. Mając na uwadze drugie kryterium, wyodrębnia się pompy sprężarkowe, sorpcyjne (absorpcyjne i adsorpcyjne) i Vuilleumiera. Mogą działać w systemie monowalentnym oraz biwalentnym, a mianowicie jako pojedyncze źródło ciepła w budynku albo w powiązaniu z innym źródłem, np. kotłem wskazanego rodzaju. Pompa ciepła monowalentna zaspokaja całkowicie zapotrzebowanie na ciepło, np. dużego domu jednorodzinnego, ale należy odpowiednio nakreślić rozkład dystrybucji energii. Jeśli chodzi o układ równoległy, to ważna jest temperatura zewnętrzna oraz obciążenie pompy. Gdy mamy do czynienia z sytuacją, kiedy ten drugi wyznacznik jest za wysoki, regulator maszyny cieplnej załącza dodatkowe urządzenie do produkcji ciepła. System alternatywny opiera się w skrócie na tym, że kluczowa pompa grzewcza będzie ocieplała albo chłodziła pomieszczenia jedynie do wskazanej temperatury. Dogrzewanie przechodzi następnie np. na kocioł olejowo – gazowy. Niniejszy sposób nagrzewania sprawdzi się znakomicie w pomieszczeniach z kaloryferami.

Najważniejsze zalety i wady gruntowych pomp ciepła

Wszystko tak naprawdę zależy od tego, na który model pompy termicznej się zdecydujemy. W internecie można znaleźć o nich mnóstwo informacji, m in. wpisując w Google słowa „Pompy ciepła Toruń” bądź „Pompa ciepła cena”. Pompa termiczna bazująca na systemie woda – woda ma dwa zasadnicze elementy: studnię poboru oraz studnię zrzutową. Jej niewątpliwymi walorami są: niewielka dewastacja terenu, znikome uzależnienie od czynników atmosferycznych, stabilność ciepłoty źródła przez pełny rok, względnie małe koszty inwestycji przy istniejących zapasach wodnych, duży współczynnik efektywności. Pompa cieplna gruntowa ma jednakże dość spore wymagania co do klasy wykorzystywanej wody (twardość, ilość manganu oraz żelaza), wysokie koszty wybudowania studni, pompa głębinowa podatna na awarie, czas eksploatacji maksimum do 20 lat, poprowadzenie badań wydajności studni (dla głębszych niż 30 m, należy uzyskać zezwolenie wodno – prawne. Na dodatek w sytuacji, jeśli woda głębinowa jest „agresywna chemicznie”, trzeba ubezpieczyć pompę w prawidłowy zespół filtrów (a to generuje dodatkowe koszty).

A może pompa z kolektorem lub sondą?

Pompa solanka – woda najczęściej jest powiązana z kolektorem gruntowym, przez który przepływa solanka. To właśnie on odbiera ciepło z dolnego źródła ciepła. Solanka jest produkowana z roztworu glikolu, nietwardniejącego w nawet niezwykle niskich temperaturach. Powszechnie wykorzystuje się trzy rodzaje kolektora: kolektor poziomy, spiralny lub prostopadły (czyli sonda głębinowa).

• Kolektor poziomy otrzymuje się ze specjalnych rurek polietylenowych, które układa się na głębokości 1,5 do 2 metrów. Jego wytrzymałość jest uzależniona od typu ziemi. Im bardziej wilgotna oraz gliniasta, tym więcej odda ciepła. Następnym źródłem grzewczym może być jezioro bądź staw.
• Kolektor spiralny działa na analogicznych zasadach. Pojedyncze jego podzespoły mają formę krętych zwojów. Kładzie się je w dołach o długości od 15 do 20 metrów.

Kluczową przewagą kolektorów poziomych jest nieduży koszt inwestycji oraz łatwość konstrukcji. Negatywnymi stronami natomiast: uniemożliwienie sadzania drzew ponad kolektorem, przykrywania gleby nad nim np. asfaltem lub kostką brukową, zmniejszenie czasu wegetacji roślin zasadzonych nad nim, obejmowanie rozległej powierzchni, większe wydatki na pompowanie glikolu. Jeżeli nie można zainstalować kolektora płaskiego, w takiej sytuacji należy zastanowić się nad sondą głębinową. Jej części posiadają wygląd pociągłej litery „U” oraz mogą znajdować się od 30 do 150 metrów pod warstwą ziemi. Przewagą tego wyjścia jest niezależność od aury panującej na zewnątrz, spora ekonomiczność, nieduży stopień dewastacji terenu, mniejsze koszty pompowania glikolu i opory hydrauliczne. Praktycznie w ogóle nie można obejść się bez specjalistycznego sprzętu i pozwoleń wodno – prawnych.

Może jednak pompa ciepła sorpcyjna?

Proces sorpcji to inaczej wchłonięcie przez jakąś ciecz innej cieczy lub gazu. Kiedy nabywamy wodę mineralną z dwutlenkiem węgla, to po odkręceniu uwolniony zostaje dwutlenek węgla. Przed odkręceniem butelki był on w niej po prostu rozpuszczony. Jeśli chodzi o pompy ciepła sorpcyjne, aktualne można spotkać dwa rodzaje – absorpcyjne oraz adsorpcyjne. Pierwsze stosują niskociśnieniową parę, która absorbowana jest przez, przykładowo wodę i przy tym wygenerowane zostaje ciepło. Drugie są dzisiaj w fazie prac badawczych jeśli chodzi o używanie ich do ocieplania budynków jednorodzinnych i wielorodzinnych. Od długiego czasu użytkuje się je jako maszyny chłodnicze o niezwykle dużej mocy. By maszyny cieplne sorpcyjne działały, muszą opierać się na układzie próżniowym.

Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej kliknij w link – Pompy ciepła Toruń